Misschien leuk en nuttig voor mannen die weer naar Parijs moeten
(te vinden op : Leestafel http://www.leestafel.info/productssimple6.html )
Alweer Parijs!
Stel hoewel u eigenlijk gewoon dood wilt, moet u weer naar Parijs, van uw vrouw. Ga dan alleen met de Thalys, eerste klas. Het eten is koud en gering, maar de rose is prima, goed genoeg om mee in slaap te vallen, dwars door het onvermijdelijke irritante debiel gebel en de intercom die bij elk station afscheid neemt van de uitstappers en de instappers begroet, in 15 talen. Ga niet zuinig doen en tweede klas zitten. Als uw schat er toch op staat, trek dan wel ouwe kleren aan, want het is daar een goor zooitje ondertussen. Hoewel u hoopte op een kei of koe op de rails komt u soepel aan in Gare du Nord. Nee u springt niet meteen voor een trein daar, u loopt braaf mee.
Zorg dat het Hotel Terminus (nee niet Terminaal) wordt. Dat ligt 50 meter van Gare du Nord. Dat scheelt een hoop gezoek. Beroepsstotteraar Philip Freriks, die verblijft daar geregeld, ja dat is jammer. Je vraagt om een kamer aan de voorkant, omdat je anders geheid een kamer aan een troosteloze mijnschacht krijgt. Met daarbij de neiging om er maar meteen in te springen.
Goeie schoenen zijn er nodig. Op teenslippers wordt een weekendje Parijs nog veel vermoeiender. Ga naar het terras op het dak van het warenhuis Printtemps (afdeling Beaute en Maison, 9e verdieping), het uizicht is prachtig over Parijs vanachter een karaf rose. Alles kan je daar zien vanaf zo'n 50 meter hoog. Hoe groot uw wanhoop ook is u springt niet naar beneden.
'Ja we hebben nu alles van Parijs gezien, maar we gaan niet meteen naar huis, dat is zonde.'
'Ja schat.'
U gaat naar het naburige filiaal van Printtemps. Op de eerste verdieping is bij de balustrade een speciaal zitje met een waterapparaat voor als je dorst hebt. Met een glaasje water (zonder cyaankali) kun je omhoogkijkend het weelderig versierde koepelplafond bewonderen, terwijl een heerlijke lucht vanaf de parfumerieafdeling op de begane grond opstijgt.
'Kijk eens schat hoe mooi,' maar die loopt dus beneden. Nee u springt weer niet naar beneden. Warenhuis Lafayette heeft ook een prachtige koepel versierd met glas-in-lood. Interessanter is natuurlijk de kir of beter de kir-royal.
Probeer ten alle tijden de Eiffel toren (300 meter hoog) te vermijden. Ofwel sta je uren in de rij voor de lift, of je moet 200 meter omhoog sjokken per trap. Het uitzicht vanaf de Tour Montparnasse (210 meter met lift) is veel mooier, echt schat. Dat is niet zo, maar je hoeft dan niet tijden te wachten op de lift. U neemt geen aanloop om er ….
De Champs-Elyssee is natuurlijk gewoon vreselijk. Als het niet anders kan ga je daar langs de straatkant lopen, dan zie je nog wat en heb je geen last van de drommen mensen. U laat alle bussen gewoon passeren. Vanaf Arc de Triomph, naar het park de Tuillerien, en dan verder naar de glazen piramides voor het museum het Louvre is een eenvoudige route, verdwalen is onmogelijk. Ga in godsnaam nooit het Louvre in, daar kun je maanden doorbrengen en dan nog heb je maar 1% gezien. Het water van de Seine hoewel aanlokkelijk, daar loopt u gewoon overheen.
Wat je wel bezoekt, is de dertiende eeuwse kapel Sainte Chapelle, met oogverblindende gebrandschilderde ramen. Die heb je binnen vijf minuten gezien. De Notre-Dame, die er vlakbij ligt, die kan er ook wel bij. Nee niet de toren op; weer een wachtrij, en eigenlijk wilt u er toch alleen maar afspringen.
Omdat u iets bijzonders wilt zien gaat u naar het restaurant Julien, met inderdaad een schokkend mooi art-nouveau interieur. Wat je voor lief neemt is het krappe formaat van de tafeltjes. Die ook nog eens pal naast elkaar staan. Als varkens aan de trog, maar dat is heel gezellig, ja schat. U heeft uit uw hoofd geleerd dat de rekening l'addition is in het frans, zodat u niet hoeft te stuntelen. S'il vous plait doet u er ook maar bij, dan kan de fooi wel wat lager.
Een prachtige maar vooral rustig plein is Place Vendome, met het beroemde Ritz hotel. Alleen kun je er niet zitten, dus je sjokt verder naar Place Royal, als je geluk hebt zijn daar de operazangers net gestopt met zingen.
Op een terasje negeert u de bosjes duiven die met kapotte, manke of geamputeerde pootjes op uw tafeltje landen. Ook de kolonne zieligkijkend zigeunerinnen, met lange rokken en ravenzwart haar. Kijk ze niet aan dan moet u betalen, en let zowieso op uw portemonnee.
Als u daar allemaal aan denkt, dan valt dat weekendje echt wel mee, zodat u niet uitgeput terugreist naar Nederland. Misschien bent u dan zelfs nog in staat tot een gesprekje:
'Weet je schat, het viel me op; de toiletten zijn schoner, de obers vriendelijker dan in Nederland en de clochards allemaal naar Amsterdam getrokken.' En zeg tot haar vreugde eens iets onverwachts: ‘Dat moeten vaker doen, naar Parijs gaan.’ Liefst nog voor de drie flesjes rose.
© Willem Jansen